liosion 104

liosion 104

Έχουν περάσει τρία χρόνια από τότε που η χώρα μας εντάχθηκε σε καθεστώς χρηματοδότησης από το ΔΝΤ και την ΕΕ. Από τότε που υπογράψαμε το πρώτο μνημόνιο και η Τρόικα άρχισε να επηρεάζει αισθητά την οικονομική ζωή του τόπου. Έκτοτε η ανεργία έχει τριπλασιαστεί, η αγοραστική δύναμη του καταναλωτή έχει υποδιπλασιαστεί και ο μέσος μισθός έχει πέσει κατά 30%. Έχουν κλείσει περίπου 25% των μικρών επιχειρήσεων ενώ το 27,5% των μεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων έχει κάνει προσφυγή για υπαγωγή στο γνωστό πλέον άρθρο 99 (περί πτωχεύσεως).

Σε αυτό το ζοφερό περιβάλλον υπάρχουν και εξαιρέσεις. Εταιρείες που σαν όαση στην έρημο της εργοδοσίας δίνουν ελπίδα στο εργατικό δυναμικό. Εταιρείες που λειτουργούν ως φάρος στον ωκεανό της εργασιακής αβεβαιότητας, και οδηγούν τους εργαζόμενους σε καθεστώς ασφάλειας και αξιοκρατικής αμοιβής.

Μια τέτοια εταιρεία βρίσκετε στη Λιοσίων 104, η οποία παρόλο που απασχολεί μεγάλο αριθμό εργαζομένων, λόγω αναγκών και επέκτασης έχει τη δυνατότητα και προσλαμβάνει επιπλέον δυναμικό.

Η συγκεκριμένη εταιρεία, όχι μόνο δεν έχει προβεί σε παύση εργασιών, όχι μόνο δεν έχει υπαχθεί στο άρθρο 99, όχι μόνο δεν καθυστερεί τη μισθοδοσία των υπαλλήλων της, αλλά την έχει διατηρήσει τα επίπεδα του 2010, δίνοντας τη δυνατότητα στους υπαλλήλους της να έχουν ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο και να παραμείνουν όσο το δυνατόν ανεπηρέαστοι από τη κρίση που μαστίζει τη χώρα μας.

Μπορεί να ακούγονται ουτοπικά όλα αυτά ή ακόμα και διαφημιστικά, αλλά για εμάς που εργαζόμαστε στη Λιοσίων είναι η πραγματικότητα.  Πολλές φορές έχουμε αναρωτηθεί πως είναι δυνατόν; Δεν υπάρχει κρίση για αυτή την εταιρεία ή υπάρχει κάτι άλλο; Και η απάντηση είναι πολύ απλή και ανθρώπινη: Η εταιρεία μείωσε τα κέρδη της για να μπορεί να διατηρήσει αυτά τα επίπεδα για εμάς.

Η εταιρεία δεν είναι τα ντουβάρια που την στεγάζει. Δεν είναι τα προϊόντα που εμπορεύεται. Δεν είναι καν οι πελάτες της. Είναι το ανθρώπινα δυναμικό. Και αυτό προστατεύει. Όλα τα άλλα έρχονται με την σειρά τους. Αλλά χωρίς ανθρώπινο δυναμικό…

Η εταιρεία σκίζετε για εμάς. Και εμείς με τη σειρά μας θα σκιστούμε για την εταιρεία μας. Το σπίτι μας. ΜΑΣ.

http://www.liosion104.gr/

Λιοσίων 104

Άρθρο: Λιοσίων 104

Εργάζομαι στην Λιοσίων 104 αρκετό καιρό, πάνω από χρόνο τώρα. Θέλω να μοιραστώ μαζί σας τις εμπειρίες μου, καθώς διαβάζω διάφορα αναληθή σχόλια στο διαδίκτυο σχετικά με το χώρο που εργάζομαι.

Ας ξεκινήσω με τις συνθήκες εργασίας… Δεν υπάρχουν. Μουσικούλα, καλή διάθεση, πολλά χαμόγελα. Έτσι ξεκινά η μέρα μας. Έχεις κάποιο πρόβλημα; Το λες σε κάποιον και στο λύνουν άμεσα. Μέχρι και στον γενικό διευθυντή μπορείς να μιλήσεις ανά πάσα ώρα. Δεν πήγε καλά η μέρα σου παραγωγικά; Το μόνο που εισπράττεις είναι ένα φιλικό χτύπημα στη πλάτη «Δεν πειράζει ρε φίλε, και αύριο μέρα είναι». Νιώθεις άνθρωπος και όχι νούμερο.

Δύο φορές το μήνα που πληρωνόμαστε; Είναι μία συνηθισμένη μέρα. Δεν υπάρχει ούτε άγχος ούτε αδημονία. Ξέρουμε ότι με τη λήξη της βάρδιας θα περάσουμε από το λογιστήριο και θα πάρουμε το μισθό μας. Μα βρέξει – χιονίσει η πληρωμή θα γίνει. Ακόμα και στα παιδιά που έχουν αποχωρίσει από την εταιρεία. ΠΑΝΤΑ και μέχρι το τελευταίο σέντ.

Η αλήθεια είναι όμως ότι με αυτά που διάβαζα είχα ανησυχήσει λίγο, και έτσι στις αρχές Ιανουαρίου πήγα στο ΙΚΑ (Υποκατάστημα Ζωγράφου), και ζήτησα εκτύπωση της καρτέλας μου, φοβούμενος τι θα δω.

Δεν μπορείτε να φανταστείτε πως ένιωσα όταν είδα την εκτύπωση: ΠΛΗΡΗΣ ΕΝΣΥΜΑ.

Πείτε μου μετά εσείς, πως θα ήσασταν αν δουλεύατε κάπου που οι συνθήκες είναι ανθρώπινες (για να μην πω φιλικές), η μισθοδοσία πάντα στην ώρα της και τα ένσημα να έχουν πλήρως αποδοθεί.

Πείτε μου με τι κέφι θα δουλεύατε; Πως θα ήταν η απόδοση σας; Πως θα ξυπνάγατε κάθε πρωί για να πάτε στη δουλειά;

Εγώ πάντως από τον Γενάρη …πάω πετώντας. Αισθάνομαι τόσο καλά, ασφαλής και χαρούμενος, που φαίνετε και στην απόδοση μου. Έχω πάρει 3 πριμ και συνεχίζω. Η παρέα μου με ρωτάει τι άλλαξε και τους απαντάω : «Δουλεύω, πληρώνομαι και δεν φοβάμαι για το αύριο».

liosion104.gr